أنا مش عارفنى (* عبد الباسط حموده *)

أنا
أنا .....أنا.....أنا .......أنا.......أنا .....أنا.....أنا .......أنا
أنا مش عارفنى
أنا كنت منى
أناااااا مش أنا
لا دى ملامحى ..........لا دى ملامحى
ولا.....ولا....ولاشكلى شكلى
ولا دا....ولا دا.....ولا دا.......ولا دا أنا
أنا مش عارفنى
أنا كنت منى
أنا مش أنا
لا دى ملامحى........ولا شكلى شكلى
ولا دا أنا
أنا مش عارفنى
انا كنت منى
أنا مش أنا
لا دى ملامحى ......ولا شكلى شكلى
ولا دا أنا
أبص لروحى فجأة لقيتنى
لقيتنى كبرت فجأة كبرت
تعبت من المفاجأة
ونزلت دمعتى
قوليلى إيه يا مرايتى قوليلى
قوليلى إيه حكايتى تكنشى
تكنشى دى نهايتى
وآخر قصتى
أبص لروحى فجأة لقيتنى
لقيتنى كبرت فجأة كبرت
تعبت من المفاجأة
ونزلت دمعتى
قوليلى إيه يا مرايتى قوليلى
قوليلى إيه حكايتى تكنشى
تكنشى دى نهايتى
وآخر قصتى
أنا مش عارفنى
انا كنت منى
أنا مش أنا
لا دى ملامحى ......ولا شكلى شكلى
ولا دا أنا
ولا دا أنا
يا دنيا طفيتى شمعى يا ناس كترتوا دمعى والعمر راح هدر
كتبت الآه بألمى كسرتوا سن ألمى وبردوا بقول قدر
حزين من صغر سنىومين ع الآه يعينى
ووخدانى الخطاوى لسكه الضيقه منى
أبص لروحى فجأة لقيتنى
لقيتنى كبرت فجأة كبرت
تعبت من المفاجأة
ونزلت دمعتى
قوليلى إيه يا مرايتى قوليلى
قوليلى إيه حكايتى تكنشى
تكنشى دى نهايتى
وآخر قصتى
أنا مش عارفنى
انا كنت منى
أنا مش أنا
لا دى ملامحى ......ولا شكلى شكلى
ولا دا أنا
ولا دا أنا
يا ليل الجرح ياللى معايا زى ضلى
مآنس وحدتى سرقت عمرى كله
خلاص ميقاش فاضلى غير جرحى ودمعتى
جريح ودا مش بيدى مخدش بس بدى
زرعت يا ناس ورودى جنيت الشوك لوحدى
أبص لروحى فجأة لقيتنى
لقيتنى كبرت فجأة كبرت
تعبت من المفاجأة
ونزلت دمعتى
قوليلى إيه يا مرايتى قوليلى
قوليلى إيه حكايتى تكنشى
تكنشى دى نهايتى
وآخر قصتى
أنا مش عارفنى
انا كنت منى
أنا مش أنا
لا دى ملامحى ......ولا شكلى شكلى
ولا دا أنا
ولا دا أنا